28.10.10

İyi değilim
Yanımda kimse yok
İyi değilim ama yanımda biri olmasına gerek yok
Tüm kötü alışkanlıklarımdan olduğu gibi
Beni aciz bırakan insanlardan da kurtuldum
Ne bir adım geri ne de ileri hayatım
Düz dümdüz bir adam gibi
Güz sertken, yağmurda koşmak gibi
Ağlarken çıkardığın peçeteyi arkadaşına uzatmak gibi
Nefes alamazken, sorulardan kaçmak için gülümsemek gibi
Düz insanların yaşamı bizimkisi
Güz sertken, yanında kimse yokken, nefessizken...